Verschillen in droging bij aquarelkleuren
Het verschijnsel dat sommige kleuren zich vastzetten in het papier en slechts gedeeltelijk weer weg te wassen zijn heeft te maken met het type pigment (deeltjesgrootte) en/of de kwaliteit van het gebruikte papier.
Papier
De oppervlakteverlijming van het papier moet optimaal zijn zodat de pigmenten op de lijmlaag blijven liggen. Talens Rembrandt Aquarelpapier is hier optimaal voor.
Pigment
In het productieproces van de verf worden de pigmenten in het bindmiddel uitgemalen tot een bepaalde deeltjesgrootte die voor een topkwaliteit aquarelverf maximaal 25 micron bedraagt (1 micron = 1/1000 mm).
Maar behalve deeltjes van deze maximale grootte zijn er ook pigmentdeeltjes die kleiner of zelfs vele malen kleiner zijn. Bij sommige pigmenten zijn extreem kleine deeltjes sterk in de meerderheid.
Deze deeltjes dringen het papier in en zetten zich vast aan de papiervezels terwijl grotere deeltjes meer aan de oppervlakte blijven liggen. Zo komt het dat een kleur die gemaakt is op basis van een pigment met overwegend kleinere deeltjes moeilijker weer is te verwijderen. Voorbeelden van sterk hechtende kleuren zijn: phtaloblauw, phtalogroen, quinacridonerose en Indantreenblauw.
